Schrödingermeetings: Waarom COVID-19 er niet toe doet
Uw agenda puilt er van uit. Van zoom- of teams-meetings die fysiek zullen plaats vinden. Als het kan. Als de maatregelen versoepeld worden. Als de pandemie voorbij is. Tot zo lang bestaat uw nabije toekomst uit Schrödingermeetings die zowel off- als online doorgaan, tot bewijs van het tegendeel.
Waarom toch? Het lijkt een nieuwe sport geworden: gokken op het einde van de pandemie. Alsof een pandemie, net als een potje yoghurt, een vervaldatum moet hebben. De meeste voorspellingen over het einde van de pandemie bleken even accuraat als de opiniepeilingen bij de laatste twee Amerikaanse presidentsverkiezingen. Not even close.
Covid-agnosticisme is de enige manier om uw meetings – en bij uitbreiding uw bedrijfsproces –op dit moment efficiënt te organiseren: u, ik, niemand die weet wanneer de pandemie over zal zijn. De Griekse term hiervoor is époché, wat zoveel betekent als opschorting van oordeel. Met dit ‘praktische’ scepticisme probeerden de Grieken ataraxia of gemoedsrust te bereiken. In plaats van koortsachtig een bepaald antwoord na te jagen, gewoon toegeven dat je het niet weet. Je parkeert het probleem en focust op de zaken die je wel in de hand hebt.
Plannen maken is normaal. Zeker als (startende) ondernemer. Maar hoe doe je dat als je op één van de belangrijkste parameters geen invloed hebt? Het verloop van de pandemie blijft immers fundamenteel onvoorspelbaar. De beste strategie is er dus één waarin de pandemie geen relevante factor meer is. Zo maak je, zoals Nassim Taleb het voorschrijft, je bedrijf anti-fragiel. Antifragiele bedrijven hebben baat bij onzekerheid, ze leven er van op.
Een aantal klanten van Trividend is vooral in de horeca of evenementensector actief. Vanwege corona hebben ze hun focus verlegd naar bedrijven, naar de B2B-markt, naar de onderwijssector. Ze investeerden in R&D en boorden nieuwe markten aan. En wat als de pandemie effectief achter de rug is? Dan krijgen ze er gratis en voor niks een markt (terug) bij. Ondertussen steken ze een minimum van tijd en energie in het maken van plannen voor én na corona.
Daarom: omarm het corona-agnosticisme. Agnosticisme is lang weggezet als de laffe non-keuze tussen geloof en rabiaat atheïsme. Maar het is een zeer pientere strategie. Het verlegt de aandacht van een te moeilijke grote vraag naar een pragmatische vraag. Van “Wat is de diepe zin van het leven” naar “hoe maken we er het beste van?“. En dat kost een stuk minder energie.
Dat deze gezondheidscrisis een periode als alle andere is, zul je ons niet horen zeggen. Maar laten we het ons zelf niet nog moeilijker maken. Daarom is 2021 het jaar van de époché-economie: met of zonder corona? Ik weet het niet, maar dat is ook niet erg.
